O to zaburzenia osobowości proszę Państwa

Teraz na talerzu mamy zaburzenia osobowości. Zaburzenia osobowości różnią się od innych problemów opisywanych w klasyfikacjach psychiatrycznych. Nie są to zaburzenia czy też kryzysy psychiczne, które pojawiają się i (ewentualnie) przemijają. Problemy te dotyczą zaburzonej struktury osobowości człowieka i związanych z tym konsekwencji w różnych dziedzinach życia. Poprzez zaburzenia osobowości rozumiemy zatem obecność trwałych cech charakterologicznych danej osoby i utrwalonych wzorców postępowania, zachowania, relacji z innymi ludźmi i funkcjonowania w społeczności. Dotyczy to również przeżywania siebie i innych oraz stosunku do samego siebie i otoczenia. Powyższe cechy, ze względu na swoją jakość i ilość, utrudniają danej osobie prawidłowe funkcjonowanie społeczne, rodzinne i zawodowe (lub w zakresie edukacji) oraz uniemożliwiają lub hamują rozwój w tych obszarach. Są też często związane z subiektywnie przeżywanym cierpieniem. Zjawisko to nie dotyczy zatem ograniczonego w czasie epizodu czy pojedynczego zachowania lub zdarzenia, ale właśnie stałych wzorców osobowościowych. Opisywane często w psychiatrii problemy i zaburzenia, które trwają przez pewien czas, tak jak na przykład epizod depresji – zazwyczaj mają swój początek i koniec. W przypadku zaburzeń osobowości jest inaczej – w odniesieniu do nich można powiedzieć, że ktoś „taki był i taki jest”, że taka jest jego „natura”. Warto w tym miejscu jednak podkreślić, że te utrwalone cechy osobowościowe mogą ulegać i ulegają wraz z upływem czasu modyfikacjom, a jednym z czynników mających wpływ na rozwój w tym zakresie może być odpowiednia i fachowa psychoterapia. i2e.pl

ZMIANA WIZERUNKU MEDIALNEGO KOBIETY A ZABURZENIA ODŻYWIANIA WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE

Problematyka powiązana z wizerunkiem kobiety w mediach staje się tematem coraz bardziej popularnym w Polsce. Ostatnie kilkanaście lat obserwacji procesów społecznych oraz pracy naukowo-badawczej ukazuje nam smutny obraz anoreksja, bulimia dobry psycholog trójmiasto, jako przedstawicielki społeczeństwa młodej demokracji, a także bohaterki przekazów medialnych. Jednocześnie daje się zauważyć trendy jak najbardziej pozytywne, przykładowo – wzrost zainteresowania publicystów i naukowców tematyką medialnej kobiecości (np. Interdyscyplinarna Grupa Gender Studies), czy też działalność organizacji mających na celu propagowanie równości społecznej kobiet i mężczyzn (np. Stowarzyszenie Kobiet „Konsola”). Wizerunek kobiety na przestrzeni wieków Wizerunek kobiety wykazywał tendencje do zmienności na przestrzeni wieków. Od początku odzwierciedlał trendy pojawiające się w ówczesnych społeczeństwach. Piękno jest kategorią zmienną – zmienia się zgodnie z wymogami kulturowymi i upływem czasu. Zachodzi tu podobieństwo do tego, co obserwujemy w świecie zwierząt. Według socjobiologów piękno symbolizuje płodność i zdrowie, zatem osoby piękne mają przyciągać najatrakcyjniejsze osobniki właśnie swoim wyglądem. Pierwotne symbole płodności, jak na przykład „Kobieta o wydatnym łonie”, znaleziona w Tell Atrib w Egipcie, ukazywały kobiece ciało z widoczną tkanką tłuszczową. Wspomniana przed chwilą terakotowa figurka z II w p.n.e., jak nietrudno się domyślić, wzorowana była na żyjącym modelu, model ten więc był odległy pod względem wyglądu od dzisiejszych obowią- zujących kanonów piękna. Przemierzając epoki historyczne natrafimy na wizerunki kobiet o bujnych kształtach (żeby wspomnieć chociażby barokowe „rubensowskie kształty”). Ulegały one oczywiście drobnym modyfikacjom – rzeźba Wenus z Milo przedstawia kobietę o szerokich biodrach, ale za to ze stosunkowo niewielkim biustem. Spoglądając na prezentacje symboli seksu wszechczasów (jak na przykład ten opublikowany przez jeden z popularnych polskich portali internetowych) [1] zauważymy, iż kobiece ciało najczęściej wygląda w owych rankingach bardzo naturalnie. Jedne z czołowych pozycji w powyższym rankingu zajmują Brigitte Bardot, Catherine Deneuve i Marylin Monroe. Nie sposób odmówić tym wizerunkom piękna, a jakże dalekie są one od kanonów urody prezentowanych przez modelki na dzisiejszych wybiegach w najbardziej znanych domach mody. Dzisiejsze wyznaczniki kobiecego piękna ulegają ponownym przemianom na rzecz podkreślania kobiecości, niemniej jednak w dalszym ciągu przeważa wizerunek kobiety bardzo szczupłej, wręcz niedojrzałej cieleśnie, niejako zaburzonej pod względem rozwoju trzeciorzędowych cech płciowych. zryty.pl